Mesterolon to substancja aktywna specyfiku o nazwie Proviron.

Proviron zupełnie identycznie jak w przypadku DHT, jest sterydem intensywnie androgennym i nie aromatyzującym do androgenów. W zastosowaniu klinicznym Provirone używany jest do zwalczania niedomagań czynności seksualnych. Powodem ich powstania jest nikły stan testosteronu endogennego. Sporadycznie używa się go aby zwiększyć ilość plemników. Środek nie dynamizuje ciała do produkcji naturalnego testosteronu. Jest on oralnym zamiennikiem androgenów, których zadaniem jest uzupełnienie niedoborów naturalnego androgenu u mężczyzn.

Działanie i zastosowanie Proviron

Mimo swojej dynamicznej androgenności, anaboliczny rezultat używany do tworzenia masy mięśniowej, uznaje się za nikły. Przyczyna tkwi w tym, że Proviron błyskawicznie przeinacza się w „uśpiony” metabolit. Tak naprawdę z uwagi na swoje duże możliwości do spajania białek osocza, jak np. SHBG, Proviron uaktywnia inne sterydy. Zawodnicy stosują Proviron jako antyestrogen. Jego aktywność w ciele człowieka uważa się za anty-aromatyzujące co przeciwdziała lub hamuje konwersję sterydów do estrogenów.

Skutki działania można zestawić z Armidexem (jednak mniejsze), związkowi przeciwdziałającemu kumulacji estrogenów w organizmie. Jest to w opozycji do Tamoxifenu – blokera możliwości estrogenów do spajania i uruchamiania receptorów w niektórych tkankach. Proviron wykazuje znaczną antyaromatyzację, ze względu na swoją bezpośredniość i skuteczność przy trudnościach z estrogenowymi objawami negatywnymi.

Minusem Nolvadexu jest fakt, że przy pochopnym nader szybkim zaprzestaniu jego stosowania może mieć miejsce efekt „lustra”. Duża ilość estrogenów znajdujących się w surowicy jest wciąż gotowa do rozpoczęcia pracy. Niestety może to wiązać się z intensywnym pojawienie się skutków negatywnych w postaci wstrzymywania wody i ginekomastii. Mnóstwo sportowców tak naprawdę woli stosować jednocześnie Tamoxifen i Provirone, szczególnie w czasie mocnych cykli estrogenowych. Każdy z tych specyfików naciera na estrogen w inny sposób, co w rezultacie minimalizuje objawy niepożądane.

Najlepsze zastosowanie Provironu

Środek ten zazwyczaj używany jest podczas zawodów, kiedy potrzebny jest nikły stan estrogenu i znaczny stan androgenów. Jest to nadzwyczaj pożądane, kiedy anaboliki np. Oxadrolon bądź Winstrol są używane „na drugim torze” jako androgenne. Poziom tych specyfików jest wówczas dość słaby, a Proviron wyrówna stan androgenu i spowoduje zwiększenie zbitości i sztywności mięśni. Tylko jedna tabletka dziennie (25 mg) Provironu, zwłaszcza u kobiet, może dynamicznie „przemeblować” zestawienie androgenów do estrogenów i osiągnąć pozytywny efekt w budowie ciała.

Skutki uboczne działania Provironu

Trzeba mieć jednak na uwadze i być wyczulonym na to, że jest to mocny androgen. Obfite dawki mogę objawić się wirylizacją – podwyższona ilość męskich hormonów płciowych. I właśnie dlatego kobiety nie mogą zwiększać dawki (wystarczy jedna pigułka dziennie). Ponadto nie mogą ich zażywać dłużej niż miesiąc, góra pięć tygodni. Jedna pastylka przyjmowana w parze z dziesięcioma lub dwudziestoma gramami Tamoxifenu może być bardziej skuteczna w usztywnianiu mięśni. Powstaje wówczas stan kiedy organizm jest bardziej podatny na palenie nadmiaru tłuszczu (szczególnie u pań na udach i biodrach).

Zwyczajowa ilość dla panów to także 25 mg na jeden dzień. Jest to dawka skutecznie powstrzymująca ginekomastię. Specyfik mnóstwo razy używany jest podczas całego okresu mocnego cyklu. Proviron często „paruje się” z Clomiden bądź Tamoxifenem w chwili zażywania sterydów silnie estrogenowych – Testosteron, Metanabol. Zażywanie wówczas od 20 mg do 50 mg Tamoksifenu i Provironu było bardzo efektywne i niezmiernie mało razy potrzebne były silniejsze dawki. Androgenna strona Provironu jest szczególnie cenna w czasie treningu przed zawodami.

Proviron sprawia mocną skałowatość mięśni przy równoczesnym paleniu większej dawki tłuszczu. Proviron jest dobrze „znoszony” przez organizm i nie wywołuje negatywów przy dawce nie wyższej niż 100 mg na jeden dzień. Jego ewentualne, wynikające z androgeniczności, skutki niechciane mogą objawić się pod postacią: trądziku, tłustej skóry, męskiego łysienia.