Substancja aktywna "Stanozolol" zawarta jest przede wszystkim w dwóch produktach firmy Zambon z Hiszpanii o nazwach "Winstrol" i "Winstrol Depot". Występuje on zarówno w formie tabletek jak i iniekcji. W przypadku iniekcji niezwykłym jest fakt, że rozpuszczalny jest on w wodzie, a nie w oleju i podlega jak w formie tabletek alkilowaniu 17 alfa, co sprawia, że jest potencjalnie szkodliwy dla wątroby.
Stanozolol działa nie tylko słabo pod względem androgennym i średnio pod względem anabolicznym. Muskulatura zbudowana przy pomocy tej substancji jest solidna i wysokiej lakości, a doświadczenie pokazało, że nowo wyrobiona muskulatura po odstawieniu pozostaje w dużej mierze zachowana. Przyrost siły, osiągany stosując Winstrol jest umiarkowany, ale stały, to znaczy nie dochodzi do gwałtownych wzrostów siły, w zamian za to przez 3 – 4 miesiące osiąga się stałe postępy. Kto zainteresowany jest szybkim przyrostem masy, wówczas Stanozolol nie jest odpowiednią substancją.
Ponieważ Stanozolol nie przekształca się ani w estrogen, ani ten nie powoduje znacznego gromadzenia wody, a ponadto posiada tylko słaby charakter androgenny, nie jest niczym zaskakującym, że Stanozolol nie jest stosowany w fazie przyrostu. W tym celu istnieją bardziej nadające się sterydy, przede wszystkim wstrzykiwane estery testosteronu, Nandrolon Decanoat, Metendienon i Boldenon Undecylenat. Dodawanie Stanozololu nie ma sensu, ponieważ wymienione powyżej sterydy o silnym działaniu osmotycznym osłabiają efekt Stanozololu.
Głównym obszarem zastosowania Stanozololu w kulturystyce jest raczej faza przed zawodami względnie faza diety. Stanozolol jest bez wątpienia najbardziej ulubionym sterydem stosowanym przed zawodami, może oznaczać jednak definitywnie różnicę między "twardą" a "suchą" muskulaturą u sportowców, którzy posiadają już niski udział tkanki tłuszczowej w organizmie i są bliscy formy wymaganej podczas zawodów. Źeby uniknąć nieporozumień należy jasno powiedzieć, że Stanozolol nie redukuje automatycznie tkanki tłuszczowej i utwardza muskulaturę. Kosmetyczny efekt Stanozololu widoczny jest w pełni tylko wtedy, jeżeli sportowiec przestrzega odpowiedniej diety i ilość tłuszczu oscyluje wokół 6%. Natomiast u hobbystów z przeciętną zawartością tłuszczu właściwości stanozololu nie będą widoczne. Zauważalny jest jednak wpływ na skórę. Skóra regeneruje się szybciej i uwalnia ponadto wodę podskórną. Podczas ostrej i często długiej fazy diety przed zawodami stanozolol, jak większość sterydów, pomaga zapobiec utracie mięśni i siły. Pozytywną stroną Stanozololu jest to, że nie przekształca się w estrogen i nie prowadzi do zbierania się wody. W praktyce oznacza to, sportowców daje się wybór, czy mają eksperymentować ze Stanozololem. Za duża dawka nie doprowadzi definitywnie do utraty formy, lecz ze względu na rosnącą ilość androgenów spowoduje raczej efekt odwrotny.
Dawki skuteczne oscylują między 50 mg, co 2 dni aż do codziennych iniekcji 100 mg. Idealną dawką podczas zawodów jest 50 mg Stanozololu dziennie. Amatorzy, którzy chcieliby posiadać określoną masę mięśniową z wyszczególnieniem mięśni brzucha, chętnie stosują Stanozolol. Tutaj wspomaga on przyrost muskulatury o wysokiej wartości i równocześnie nie powoduje zbytniego przyrostu masy ciała. Jako minimum w dawkowaniu uważana jest w tym przypadku iniekcja 50 mg, co drugi dzień. Lepszym rozwiązaniem byłoby jednak albo 50 mg dziennie albo 100 mg w rytmie dwudniowym. Stanozolol można stosować pojedynczo lub również w kombinacji. W łagodniejszej kombinacji można dodać 200-300 mg Metenolonu Entatat na tydzień. Kto chciałby kombinację silniejszą, ten lączy Stanozolol z Testosteronem Propionat (50 mg, co 1- 2 dni) lub Testosteronem Enantat. Obie kombinacje popularne są zresztą wśród początkujących. Niektórzy kulturyści stosują Stanozolol do końca kuracji w celu zachowania uzyskanej masy. Co się tyczy skutków ubocznych Stanozololu to stwierdzono negatywne objawy. Stanozolol wpływa na wartości krwi, jak żaden inny steryd, jednak nie w sensie pozytywnym. Wrasta zły cholesterol (LDL), a cholesterol dobry (HDL) spada nisko. Nawet przy umiarkowanej dawce 50 mg, co drugie dzień możliwy jest spadek wartości HDL od 30 do nawet 99 %. Niska wartość HDL ma bezpośredni związek z póżniejszym zawałem serca. Dalszym negatywnym punktem w przypadku Stanozololu jest wspomniane już alkilowanie 17 alfa.
Stanozolol, szczególnie wersja tabletkowa stanowi znaczne obciązenie dla wątroby. Bardziej przyjazna jest wersja w iniekcji, jednak nie oznacza to, że można ją używać bez ograniczeń. Używanie Stanozololu w tabletkach nalezaloby ograniczyć do 4-6 tygodni, podczas gdy w przypadku iniekcji jako maksimum należy uznać kurację 6-8 tygodniową. Stanozolol nie jest z pewnością sterydem dla długiego stosowania. Ponadto dla tej substancji typowe jest, że zarówno stawy jak i muskulatura powoli wysuszają się, co przy ciężkim treningu hantlami może być bardzo niebezpieczne. Jest to ryzyko, które jest większe, jeżeli stanozolol stosowany jest jako jedyny steryd lub w kombinacji z innymi substancjami nie osmotycznymi jak na przykład Trenbolon, Oxandrolon drostanolon propionat.
Natomiast ryzyko urazów zmniejsza się trochę stosując Stanozolol razem z Nandrolonein Decanoat lub w przygotowaniu przed zawodami przynajmniej z Testosteronem Propionat. Szeroko rozpowszechnioną bajką o Stanozololu jest to, że substancja ta wspomaga lepszy wzrost mięśnia, do którego dokona się iniekcji. Niestety teorię tę należy obalić. Faktem jest, że miesień taki zwiększy swoją objętość, ale faktem jest również to wyłącznie lokalne podrażnienie mięśnia a nie wzrost włókien mięśnia. Nie może, więc być mowy o lokalnym wzroście mięśnia. Wręcz przeciwnie, wielokrotna iniekcja w ten sam mięsień zwiększa niebezpieczeństwo zerwania włókien mięśnia podczas treningu. W szczególności podatny na to jest triceps. Innym błędnym założeniem jest to, że wersję Stanozololu w iniekcji można pić, uzyskując ten sam efekt, co przy wstrzykiwaniu. Z pewnością ampułki można wypić, jednakże doświadczenie wykazało, że działanie Stanozololu wypitego jest o połowę mniejsze, niż wstrzykiwanego. Kto obawia się zastrzyków, temu zaleca się formę w tabletkach lub wybór innego sterydu. Jednakże osoby chcące pić Stanozolol muszą wiedzieć, że oprócz 50% utraty skuteczności większe jest obciążenie wątroby. Stanozolol jest definitywnie tym sterydem, który często nalezy wstrzykiwać.
Ponieważ okres połowicznego wydalania przy iniekcjach wynosi 1- 2 dni, należałoby wstrzykiwać, co drugi dzień, ale jeszcze lepiej codziennie. Okres połowicznego wydalania w formie tabletek jest jeszcze mniejszy, tak, że tabletki należy zażywać 2 – 3 razy dziennie. Zażywanie tabletek do posiłków minimalizuje dolegliwości żolądkowo-jelitowe. W każdym razie wariant iniekcji wobec formy doustnej tabletki ma silniejsze działanie i mniej obciąża wątrobę. Jednakże wadą iniekcji jest to, że pozostawiają one u wielu sportowców bolesne zapalenie przez kilka godzin, czasami równiez dni.
Wśród kobiet Stanozolol jest bez wątpienia jednym z najbardziej poządanym sterydem. Kobiety w fazie przyrostu mogą uzyskać masę mięśniową o dobrej jakości lub w przygotowaniu przed zawodami wesprzeć swoją dietę. Co się tyczy dawkowania, to iniekcje stosowane są w ilości 50 mg 1-2 razy dziennie lub alternatywnie w przypadku tabletek 10-25 mg dziennie. Interesujące jest, że wśród kobiet Stanozolol jest o wiele bardziej popularny niż wśród mężczyzn. Dawkowanie kształtuje się między 25 a 100 mg na pojedyncze stosowanie. Sportowcy o większej wadze mają tendencję do zażywania większych dawek. Jednakże optymalną skuteczną ilość należałoby przetestować samemu. Niektórzy przed aktem płciowym potrzebują pełne 100 mg, podczas gdy inni jJuż tylko 25 mg.
Zażywać należy ok. 30 minut przed aktem. To samo dotyczy stosowania przed treningiem lub występem na scenie. Według producenta zażycie może nastąpić raz dziennie. Ze względu na krótki okres połowicznego wydalania iniekcji należy dokonywać, co 1 – 2 dni. Przy czym ilość 50 mg zmienia się co dwa dni, aż do 100 mg dziennie. Dla początkujących wystarczy iniekcja 50 mg, co drugi dzień, względnie alternatywnie 30 mg dziennie w przypadku tabletek, dzieląc na trzy dawki pojedyncze. Stanozolol można przez okres do 8 tygodni stosować w kombinacji albo z Metenolonem Enantat 200 mg tygodniowo lub z Testosteronem Enantat 250 mg tygodniowo. Hobbyści stosują codziennie 50 mg lub 100 mg, co drugi dzień. Tabletek najczęściej nie zażywają. Najczęściej stosują się wówczas Stanzolol z esterem testosteronu lub do wyboru z Boldenonen Udencylenat względnie z Metenolonem Enantat. Sportowcy wagi ciężkiej iniekują codziennie przeważnie 100 mg. Tabletki stosowane są rzadko. Tutaj Stanozolol stosowany jest szczególnie chętnie z Trenbolonem Acetat. 50-100 mg Stanololu dziennie jak również 50 – 100 mg Trenbolonu Acetatu dziennie nadają się wspaniale jako baza dla przygotowania przed zawodami. Natomiast w fazie przyrostu Stanozolol nie jest stosowany przez zaawansowanych kulturystów. Kobiety iniekują albo 50-100 mg tygodniowo lub stosują codziennie 10-25 mg w formie tabletek. Wówczas Stanozolol stosowany jest również w fazie przyrostu jak również podczas diety. Ponieważ Stanozolol ma niewielki wpływ na własną gospodarkę testosteronu, substancję tę można odstawić z dnia na dzień, bez obaw o duże straty. Jednak to funkcjonuje tylko wtedy, jeżeli stanozolol stosowany jest jako jedyny.
