W przypadku Clenbuterol HCL nie jest to steryd anaboliczny / androgenny, lecz sympatykometyk Beta – 2, który w medycynie zapisywany jest jako lekarstwo na astmę. Ta aktywna substancja działa jako środek rozluźniający muskulaturę w płatach płuc, do prowadzi do głębszego i intensywniejszego procesu oddychania.
W kulturystyce i fitnesie Clenbuterol stosowany jest w pierwszym rzędzie ze względu na przypisywane mu działania dwojakiego rodzaju. Po pierwsze ma on działać silnie pod względem antykatabolicznym i przyrostu mięśni, co powoduje, ze stosowany jest on w terapii po cyklu przez tę grupę osób, która nie stosuje hormonów sterydowych a przyrost mięśni chciałaby wspomóc środkiem antykatabolicznym. Ponadto do Clenbuterolu przylgnęła opinia silnego spalacza tłuszczu, co wyjaśnia jego stosowanie podczas faz diety. Obie opinie przekazywane są z pokolenia na pokolenie i tylko rzadko zadawane są pytania. Szkoda, ponieważ posiadając trochę wiedzy na ten temat niejeden atleta mógłby zaoszczędzić sobie jego zażywanie. Badania na zwierzętach wykazały, że Clenbuterol powoduje znaczny przyrost muskulatury poprzecznie prążkowanej.
Nie jest jeszcze znane, jak to się dzieje, nawet firma Boehringer Ingelheim, produkująca preparat “Spiropent”, nie może powiedzieć nic dokładnego o tym preparacie. Żeby osiągnąć podobne efekty u ludzi, konieczna byłaby dawka dzienna wynosząca 0,16g (=160000mcg!!), dawkowanie, które spowodowałoby niszczące skutki.
Stosowanie Clenbuterolu jako substytut sterydu powodującego przyrost mięśni, ma niewiele sensu. Postępy w zakresie przyrostu mięśni stosując Clenbuterol okazały się nadzwyczaj skromne a informacje empiryczne opieralą się głównie na zwiększonym poziomie siły. Należy również wątpić w przypisywane antykataboliczne działanie nawet, jeśli wielu atletów twierdzi, że istnieją pozytywne rezultaty. Stosowanie dawki do 160 mcg dziennie powinno utrzymać wartościową masę mięśniową po kuracji oraz podwyższoną energię dla treningu. Faktem jest jednak, że nie istnieją żadne opracowania dowodzące antykatabolicznego działania. Utrzymanie masy mięśniowej po kuracji należy głównie tłumaczyć towarzyszącym zwiększeniem siły.
Atleci, którzy stosują Clenuterol pomimo jego raczej skromnego działania w zakresie przyrostu mięśni względnie jako substytut sterydu, stosują tak zwany schemat “On/Off”. Polega on na tym, że dawka w pierwszym tygodniu zwiększana jest stale od 1 tabletki dziennie do 8 tabletek dziennie, ażeby zagwarantować lepszą tolerancję i ograniczyć działanie uboczne tak dalece jak to możliwe.
Od siódmego dnia wprowadzana jest dwudniowa przerwa a w następnych dwóch dniach zażywana jest ponownie maksymalna dawka.
Ten schemat kontynuowany jest do końca zażywania. Idea, jak kryje się za takim schematem jest taka, żeby receptory Beta – 2, które poddawane są działaniu, w ciągu dwóch dni miały czas na odpoczynek i tym samym są gotowe do przyjmowania przez dłuższy okres, co powoduje dłuższą skuteczność. Jednakże sens tego niegdyś propagowanego standardowego stosowania należy uznać w międzyczasie za wątpliwy, jeśli zważyć, że Clenbuterol wykazuje okres połowicznego wydalania przez 35 godzin a zatem pozostaje skuteczny przez te dwa dni O. Lepsze byloby zażywanie Clenbuterolu przez tydzień codziennie, ażeby w następnym tygodniu przelść na Efedrynę, zanim w 3 tygodniu nastąpi powrót do Clenbuterolu. Alternatywny zmienny schemat zażywania polegający na tym, że przez jeden tydzień stosowany jest Clenbuterol i jeden tydzień Efedryna, okazał się w praktyce jako najlepszy wybór. Jednak nie należy przekraczać maksymalnego okresu stosowania, wynoszącego 6 tygodni. Inny schemat polega na codziennym zażywaniu, ale wówczas powracamy do problemu wyjściowego, mianowicie do szybkiego przyzwyczajenia się receptorów i kumulacji substancji aktywnej ze względu na jej długi okres połowicznego wydalania. Receptory Beta – 2 przyzwyczają się z reguły już po około 4 tygodniach do regularnego zażywania, a więc od tej chwili nie należy liczyć się z dalszymi postępami. Długi okres połowicznego wydalania oraz idąca z nim parze kumulacja substancji mogą doprowadzić w dodatku do nieprzyjemnych skutków ubocznych, takich jak przede wszystkim zaburzeń snu i silnego obciążenia serca i układu krążenia. Nie można wykluczyć trwałych uszkodzeń serca właśnie w przypadku kombinowanego zażywania Clenbuterolu i sterydów anabolicznych / androgennych. Kto używa Clenbuterol jako pomoc w spalaniu tłuszczu, stosuje zazwyczaj dawkę do 160 mcg dziennie i przyjmuje ją raz dziennie. Jak już wspomniano jedna dzienna dawka przez dłużej niż cztery tygodnie nie ma sensu.
W odnośnych publikacjach wspomina się o wzroście przemiany wynoszącej 10% oraz o podwyższeniu temperatury ciała o kilka stopni Celsjusza. W praktyce jednak wartości te nie są osiągane. Już samo podwyższenie temperatury ciała o 2-3 stopnie Celsjusza oznaczałoby lekką gorączkę. Kto chciałby stosować Clenbuterol w celu wspomagania redukcji tłuszczu, powinien nadzorować swoją temperaturę ciała. Są, co prawda sportowcy, którzy relacjonują o podwyższonej temperaturze, jednakże relacje takie są bardzo rzadkie. ponieważ Clenbuterol swoje właściwości spalające tłuszcz rozwija za pomocą termogenezy. skutek przy stałej temperaturze ciała równy byłby zeru. Inne kombinacje stosowane przez atletów to Clenbuterol + hormony tarczycy oraz Clenbuterol w schemacie alternatywnym E-C-A. Każdorazowo stosowany jest przez jeden tydzień Clenbuterol lub kombinacja efedryna/kofeina/aspiryna. Atleci obiecują sobie dzięki temu mniejsze nasycenie receptorów i tym samym dłuższy okres stosowania. W przypadku kombinacji Clenbuterol / hormon tarczycy można mieć nadzieję, że nastąpi antykataboliczny efekt Clenbuterolu, który powinien przyjąć niszczące mięśnie działanie hormonów tarczycy.
Ponadto obie substancje dzięki zróżnicowanym form akcji zdają się mieć działanie synergetyczne. Tutaj okres zażywania należy ograniczyć również do 6 tygodni, ponieważ oczekiwane nasycenie receptorów następuje w sposób opóżniający. Na koniec każdy z atletów powinien sam zadecydować, czy chciałby tę substancję stosować, czy też nie. Fakty oraz zebrane przez lata doświadczenia przemawiają za tym, że przeważająca liczba sportowców Jest przeciwna zażywaniu Clenbuterolu.
W celu przyrostu oraz jako substytut sterydu stosuje się dawki wynoszące 20-160 mcg na dzień. Zażywanie rozpoczyna się od jednej tabletki dziennie (20 mcg) i zwiększane jest w ciągu tygodnia o jedną, aż osiągnięte zostanie maksimum dawkowania. Następnie należy kontynuować w schemacie On/O przez 5-7 tygodni. W celu zwiększonej redukcji tłuszczu stośuje się to samo dawkowanie, jednakże przejściowo. W tym celu u wielu atletów stosowana jest tygodniowa zmiana na kombinację ef edryna/kofeina/aspiryna. Kobiety stosują również powyższy schemat, jednakże w dawkach 20-120 mcg dziennie. Clenbuterol należy wycofywać tak samo jak efedrynę, to znaczy ilość zażywana powinna zmniejszać się do końca kuracji z dnia na dzień o jedną tabletkę.
Na czarnym rynku płaci się od 0,20 do 0,80 Euro za tabletkę. Najczęściej występuje bułgarski wariant “NIXFI” oraz hiszpański “Spiropent”. Clenbuterol jest z reguły łatwo dostępny.
Poniżej przedstawiamy zdjęcie przykładowych opakowań Clenbuterolu:
